Ken je dat… dat er ineens een soort van thema op je af komt? Dat in verschillende gesprekken met heel verschillende mensen steeds hetzelfde woord terug komt? Ik heb dat een ineens met het woord “Vertrouwen”.
Ik zat in gesprek met een bestuurder van een grote zorginstelling in het noorden van het land. Zijn wens was dat medewerkers betere kwaliteit zouden gaan leveren en meer echt zouden gaan luisteren naar de cliënten. Hij vertelde dat “het vertrouwen wel wat omhoog zou mogen” binnen de organisatie. Dat dialoog tussen cliënten en medewerkers beter moet worden. Dat men teveel vasthoudt aan “vroeger”. Dat de medewerkers moeten veranderen.
Maar in hetzelfde gesprek werden de medewerkers betiteld als cognitief beperkt maar wel met hart op de goede plek. Werd er “hardnekkig gedrag” vertoond… door de medewerker (natuurlijk). En vond deze bestuurder dat ongewenst gedrag en teveel verzuim, er wel even ingeramd zal worden.
Zijn woorden…., zijn houding …. het raakte me.
Toen ik weer thuis was, zat ik nog lang na te denken over dit gesprek. En vooral waarom raakte mij dit? Ik kwam er nog niet achter.
Semco in de Polder (over zelfsturing)
Een week later, zag ik een presentatie van Allard Droste. Hij is schrijver van het boek “Semco in de Polder”.
Hij sprak met liefde over zijn medewerkers. “Ze hebben passie voor hun vak. We maken gezamenlijk dromen waar”.
Hij gaf een voorbeeld over een ex gedetineerde hamburgerbakker bij McDonald, die nu de logistiek van het bedrijf organiseert. Over een koffiedame die transformeerde tot marketing en sales specialist.
Allard heeft tijdens de crisis een omzet groei van 15% per jaar weten te realiseren en heeft een ziekteverzuim van 0,1% binnen zijn metaalbewerkingsbedrijf Aldowa. Wil je weten hoe hij dat voor elkaar krijgt?
Alle medewerkers krijgen zelfstandige verantwoording over mega budgetten en projecten.
Medewerkers hebben bijna elke week een suggestie voor verbetering en voeren dit ook zelf door.
Hij bespaart bakken met geld, doordat controles niet nodig zij en de kwaliteit is altijd goed.
En zo noemt hij nog een aantal successen.
De allerbelangrijkers pijler voor de successen zijn, zegt hij is …
“Een grenzeloos vertrouwen in het team, de teamgenoten of in het individu”.
Bouwen aan vertrouwen
En toen moest ik weer terugdenken aan dat gesprek met die bestuurder van die zorginstelling. Wat een contrast. Wat een verademing.
En plots wist ik waarom dat eerdere gesprek mij had geraakt. Het had te doen met één van mijn kernwaarden “Gelijkwaardigheid”. Want die waarde ontbrak volledig bij die bestuurder van de zorginstelling. Deze persoon opereerde enorm vanuit boven-gedrag, vanuit autoriteit, hiërarchie en het beter denken te weten.
Bouwen aan vertrouwen is in sommige organisatie hard nodig. En het start vanuit volgens mij vanuit het hart. Vanuit liefde voor je medemens en gelijkwaardigheid.
Ik wens dit veel medewerkers toe, voor een fijn en gelukkig werkklimaat. En ik wens dit organisaties toe, voor betere resultaten.
Meer blogs over succesvolle organisaties en teams:
- Wat hebben succesvolle teams met elkaar gemeen?
- Wat maakt iemand tot een goede leider?
- Vuur in je organisatie nodig?